Dame: “Goed dat er hulpvaardige politie is. Misschien kan ik u mijn dankbaarheid tonen. Waarmee Kan ik u van diens zijn agent?” Agent 1: “Mevrouw, u bent zojuist door rood gereden. Mag ik misschien uw rijbewijs en autopapieren zien?” Dame:… Continue Reading →
Willeke: ” Ik kan al klokkijken, want ik heb een horloge. Hier kijk maar.” Pim: “Maar dan kan je nog geen klokkijken.” Willeke: “Wel waar ik zie hem toch?” Pim: “Klokkijken betekent dat je op een klok kunt zien hoe… Continue Reading →
Over woorden en boeken – overpeinzingen uit de jaren 80 Woorden verwarrend en verhelderend nietszeggend of juist alleszeggend soms zo nodig maar soms ook zeer overbodig Woorden Flirtend met het papier rijgen ze zich aaneen als een ketting die je… Continue Reading →
80’er jaren Opgepoetste ijdelheid De wereld is verdorven en wij hebben haar zo gemaakt. Nu dragen we zonnebrillen tegen het felle licht van de verrotting. Morgen zijn we daar alweer blind voor en zetten we de zonnebril af om te… Continue Reading →
Ik heb een probleem dat mij wakker houdt. Mijn beste vriendin zit met een groot probleem. Ze is verliefd op een tweeling, op beide. De linker noemen we maar Linkert en de rechter Rechie, want ik weet niet hoe ze… Continue Reading →
Als er ergens in de wereld iets mysterieus gebeurt, schrijven de mensen die nog in zulke dingen geloven dit toe aan bovennatuurlijke krachten, De meer nuchtere mensen, wat de meeste Westerse mensen zijn, mag men wel stellen, zouden echter naar… Continue Reading →
Een ongenode gast zo wordt Dick ter Haar, schrijver van detectives genoemd onder uitgevers. Dick loopt al drie jaar heen en weer met zijn manuscripten, maar bij iedere uitgever krijgt hij te horen dat het hen spijt, maar zijn boeken… Continue Reading →
Niemand gelooft dat hij bestaat. Waarom zou hij niet bestaan? En was hij het niet die zei dat ik mijn mond maar eens moest houden als er iemand kwaad werd op mij? Sindsdien zijn er niet vaak mensen meer kwaad… Continue Reading →
Ken je dat gevoel? Je bent lekker aan het werk, er ligt tenslotte een hele berg te wachten. En op een gegeven moment kijk je op de klok en het is ineens een uur later dan je dacht. Hoe kan… Continue Reading →
Een bij, wiens naar niet wordt genoemd, had heel zijn leven blij gezoemd en zei: Thans heb ik het bekeken. Nu wil ik graag eens iemand steken Annie M.G. Schmidt De bij had dit gezegd toen het regende en… Continue Reading →
18 februari 1986, Leeuwarden Omdat het vakantie was en er regen viel, draaide ik me nog een keer om, nadat ik op mijn wekker had gezien dat het pas kwart over 8 was. Jammer genoeg duurde deze rust niet lang,… Continue Reading →
© 2021 Natascha Gutterswijk — Powered by WordPress
Theme by Anders Noren — Up ↑